ΜΠΛΟΚ

Η τρυφερότητα νίκησε για ένα βράδυ

Η τρυφερότητα νίκησε για ένα βράδυ | Θάνος Ανεστόπουλος: «Από τις ρίζες ως τα άνθη του καλού»
Άρθρο στο musicpaper.gr
Νίκος Κολλάρος, Δευτέρα, 16 Μαΐου 2016

Ο Θάνος βγήκε στη στεριά βρεγμένος από τη θάλασσα των καταραμένων ποιητών, κολύμπησε στα ρεύματα των ρομαντικών, του rock ‘n’ roll και του blues, ξεκίνησε να κολυμπά - ένα βρέφος της γενιάς των beat και σώθηκε ενήλικας, αναβαπτισμένος.

Σάββατο βράδυ, 14/5/2016 και αν προσπαθήσω να περιγράψω με λόγια, ορθά και στοιχισμένα, την ποιητικότητα που ζωντάνεψε στην αίθουσα του Παλλάς, απλά θα αποτύχω. Ο Θάνος είχε φτιάξει μια σειρά από κείμενα και τραγούδια που περιγράφουν τις καταβολές του, από τις ρίζες, τα ποιήματα, και μετά το βλαστό, τα μυθιστορήματα και τις νουβέλες, τα φύλλα και μετά τα άνθη των τραγουδιών του, τα κρίνα. «Από τις ρίζες ως τα άνθη του καλού». Σε αυτή την ακατάσχετη ανθοφορία, στριμώχτηκαν πάνω στη σκηνή, γύρω από τον κόκκινο καναπέ του, με σάρκα και οστά, όχι ως φαντάσματα μα με τις φωνές και τα γραπτά τους, ο Καβάφης, η Πολυδούρη, ο Waits, ο Καρυωτάκης, ο Cave, η Simone, ο Ουράνης, ο Nyman, η Plath, ο Cohen.


Δίπλα του μουσικοί σπουδαίοι και συνάμα φίλοι. Τα τραγούδια ενορχηστρωμένα από την Ειρήνη Τηνιακού και τον ίδιο και παραδίπλα, ο Αλέκος Βασιλάτος ψύχραιμα ευαίσθητος στο κοντραμπάσο, η Σοφία Ευκλείδου εύθραυστη και αφοσιωμένη στο τσέλο της, ο Νίκος Γιούσεφ με ένα πριόνι που έκοβε με ακρίβεια τις γραμμές των μελωδιών, ο Γιώργος Κατσάνος να πάλλεται στο vibrandoneon και τα samplers και να μοιράζεται συντροφικά με την Ειρήνη το κλαβιέ του πιάνου. Αλλάζουν θέσεις, κάθονται δίπλα στο Θάνο, όλοι στον ίδιο βηματισμό, στον ίδιο βηματοδότη, τρυφερά, αρμονικά. Ο Θάνος παραμιλάει από καρδιάς , με το μικρόφωνο στο χέρι, κείμενα που προλογίζουν τους καλεσμένους του. Και η φωνή του εκεί, επίμονα στεντόρεια, αποδίδει φόρο τιμής σε όσους στηρίχτηκε και παραδίδει – χωρίς φόρο κληρονομιάς - απλόχερα στους επόμενους.

Στιγμιότυπα:

  • Ο Γρηγόρης Κλιούμης τραγουδά Καρυωτάκη και αναφορά στα χιλιόμετρα καλώδια που απλώσανε τις προηγούμενες δεκαετίες οι μπάντες στην ελληνική επαρχία
  • Ο Λολεκ τραγουδά Cohen και αναφορά σε μια φανταστική συζήτηση με τον ίδιο το Λεονάρδο
  • Ο Κώστας Παρίσης και αναφορά στα κινήματα που ξεκίνησαν από την πόλη του φωτός και στον Σιδηρόπουλο που έγινε μπλουζάκι χωρίς να το θέλει
  • Ο Τηλέμαχος Μούσας και η Νάσια Γκόφα και αναφορά στα άμετρα και άχρονα jazzτραγούδια που συνήθιζε να λέει η Νίνα Σιμόν
  • O Μανώλης Αγγελάκης με κιθάρα και πεταλιέρα και αναφορά στον άγιο Θωμά Waits
  • O The Boy, με πλάτη στο κοινό και μάτια στο πιάνο, και αναφορά στο βινύλιο των Joy Division που ήρθε με παραγγελία μετά από ένα μήνα από την Αγγλία
  • Οι Mani Deum και αναφορά στη συναυλία των Birthday Parties στο Σπόρτιγκ με frontman αυτόν που μετά μάθαμε ως Νικ Κέιβ.

Τελευταίο τραγούδι, τελευταίος σταθμός, χειροκροτήματα, «Είναι κακό να είναι κανείς ρομαντικός;», ραψωδός με ραβδί, χειροκροτήματα, ποιήματα από τα βιβλία που δεν κάηκαν τελικά, χειροκροτήματα, «if», υγρά μάτια παντού, χειροκροτήματα, παντού, χειροκροτήματα, δεν κόβεται στα δυό η ζωή, είναι ήλιος και βροχή μαζί, χειροκροτήματα, χειροκροτήματα, λα λα λα λα λα με τη φωνή του, όλοι όρθιοι, χειροκροτήματα.

Ο Θάνος βγήκε στη στεριά βρεγμένος από τη θάλασσα των καταραμένων ποιητών, κολύμπησε στα ρεύματα των ρομαντικών, του rock ‘n’ roll και του blues, ξεκίνησε να κολυμπά - ένα βρέφος της γενιάς των beat και σώθηκε ενήλικας, αναβαπτισμένος.


 

Αν στον κόσμο τούτο λένε πως υπάρχει σιγουριά σε ένα σίδερο σκουριά κάτι τέτοιο δεν υπάρχει

 

σελιδοδεiκτες

η επικοινωνία

kollaros.nikos@gmail.com