θέατρο

μεταξύ πειραιώς και νεαπολέως

"Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως" του Γεώργιου Βιζυηνού,
στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, από τις 08/102018 μέχρι τις 29/01/2019

σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου
και μουσική Νίκου Κολλάρου

Ο σκηνοθέτης Κώστας Παπακωνσταντίνου και η ομάδα Ξανθίας μεταφέρουν άλλο ένα λογοτεχνικό έργο στη σκηνή. Μετά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον Αργύρη Εφταλιώτη και τον Μιχαήλ Μητσάκη, σειρά έχει ο Γεώργιος Βιζυηνός. Τρεις ηθοποιοί και ένας μουσικός επί σκηνής δραματοποιούν το διήγημά του «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπολέως» στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Περισσότερα

ο κύκλος με την κιμωλία

Ο Κύκλος με την Κιμωλία του Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ιούνιος 2018, θέατρο OLVIO

σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη
σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κανέλλου
και μουσική Νίκου Κολλάρου

Περισσότερα

το φάντασμα της όπερας

του Gaston Leroux

Μουσική επιμέλεια για το έργο του Gaston Leroux, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Mία εκδοχή θρίλερ με στοιχεία κόμιξ και κωμωδίας, ειδικά κάθε φορά που έπρεπε να εστιάσει, σατιρίζοντάς τα, σε πρόσωπα που είναι συμβατικά και αποτελούν μέρος του συστήματος των αστικών αξιών, του κόσμου του θεάματος και της καπιταλιστικής κυρίαρχης τάξης.

Την αλήθεια, ακόμη κι όταν πρόκειται για πόνο ή ψύχωση σε εξέλιξη, κάτι ζωντανό δηλαδή, την παρουσίαζε με ζωντανές σπαρταριστές εικόνες δίνοντας έμφαση στα πρόσωπα, στο ρομαντισμό και τη ζωντάνια τους.

Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Χώρα το 2001.

κλάξον, τρομπέτες και πλάκες

του Ντάριο Φο

Το έργο Κλάξον, Τρομπέτες και Πλάκες είναι μία δυνατή πολιτική φάρσα που φωτίζει με τρόπο σπαρταριστό την πολιτική εξουσία, την οικονομική παντοκρατορία και την τρομοκρατία. Το έργο του Ντάριο Φο παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ, απόλυτα προφητικό για τη τωρινή παγκόσμια εξέλιξη των πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων, τους φόβους και τη λειτουργία των σημερινών κοινωνιών, τη παρουσία και την απουσία του πολίτη από τις αποφάσεις που τον αφορούν.

Το καυστικό και ανατρεπτικό χιούμορ του, σατυρίζει και αποκαλύπτει καίρια πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, "ανακρίνοντάς" τα μέσα από τη φάρσα, την πλάκα, το γέλιο και το κομφούζιο.

Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Βαφείο το 2005 σε σκηνοθεσία Βασιλικής Τσίρου-Αμίτση.

περισσότερα

novecento, ο θρύλος του 1900

του Αλεσσάντρο Μπαρίκκο

Γεννημένος μέσα στο υπερωκεάνιο Virginian και περνώντας ολόκληρη τη ζωή του εν πλω, ο Danny Boodmann T.D. Lemon “Novecento” υπήρξε ο μεγαλύτερος πιανίστας στο κόσμο, που δεν περπάτησε ποτέ στη στεριά. Τοποθετημένη στην δεκαετία του '30, η ιστορία του Novecento παρουσιάστηκε μέσα από μία σειρά αναδρομών στο παρελθόν από τον πιο αγαπητό του φίλο και τρομπετίστα στο ίδιο πλοίο.

Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Αγγέλων Βήμα το 2006 σε σκηνοθεσία του Γιώργου Μανταρόπουλου.

περισσότερα

hedda gabler

του Ερρίκου Ίψεν

Η Έντα Γκάμπλερ αποτελεί το τελευταίο του έργο, που δημοσιεύθηκε όταν ακόμα εκείνος ζούσε εκτός Νορβηγίας. Δεν είναι βέβαιο πότε ο Ίψεν συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας του έργου. Το καλοκαίρι του 1889 βρισκόταν στο Gossensass – ήταν η τελευταία φορά που θα διέμενε σε αυτό το μικρό χωρίο των Άλπεων, στο Τυρόλο. Εδώ ήταν που πρωτοσυνάντησε την 18χρονη Έμιλυ Μπάρντας από τη Βιέννη. Η γνωριμία του μαζί της σύντομα εξελίχθηκε σε έρωτα -από τη δική του πλευρά- παρ’ όλη τη μεγάλη διαφορά ηλικίας. Αφού η Έμιλυ επέστρεψε στη Βιέννη και ο Ίψεν στο Μόναχο, αντάλλαξαν μία σειρά επιστολών.

Σε μία από αυτές, με ημερομηνία 7 Οκτωβρίου 1889, ο Ίψεν γράφει: "Μία ιδέα για ένα καινούργιο θεατρικό έργο γεννιέται μέσα μου. Θα το ολοκληρώσω αυτό το χειμώνα και θα προσπαθήσω να αποτυπώσω την χαρούμενη ατμόσφαιρα των καλοκαιρινών διακοπών μας. Αλλά θα καταλήγει στη θλίψη.

Το νιώθω. Έτσι είμαι. Σ’ αυτό το έργο δεν προσπάθησα ιδιαίτερα να ασχοληθώ με αυτά που θεωρούμε «προβλήματα». Ο βασικός μου σκοπός ήταν να παρουσιάσω πραγματικούς ανθρώπους, με πραγματικές ψυχολογικές διαθέσεις και προθέσεις μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο συνθηκών και κοινωνικών επιταγών."

Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Altera Pars το 2006 σε σκηνοθεσία Γιώργου Μανταρόπουλου.

περισσότερα

η παγίδα της σελήνης

Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Eugene O’ Neill “A moon for the misbegotten”

Το γνωστό έργο του Ευγένιου Ο Νηλ, «A moon for the misbegotten», είναι το τελευταίο θεατρικό που έγραψε το 1943 ενώ ήδη τον είχε χτυπήσει η ασθένεια του πάρκινσον που τερμάτισε την συγγραφική του πορεία. Σε αυτό το ξεκάθαρα αυτοβιογραφικό έργο, ο Ο Νηλ πραγματεύεται οριστικά τις κλονισμένες σχέσεις της δικής του πατρικής οικογένειας που σημάδεψαν την μελλοντική του πορεία και συνέβαλαν αποφασιστικά στις προβληματικές διαπροσωπικές του σχέσεις με τις εκάστοτε συντρόφους του και τα παιδιά του.

Κλείνοντας ένα κύκλο ζωής, ο Ευγένιος Ο Νηλ παρουσιάζει ήρωες που ζουν εγκλωβισμένοι στην προσωπική τους μοναξιά, αδύναμοι να εκφράσουν την αλήθεια των συναισθημάτων τους και καταδικασμένοι να κρύβονται στην ασφάλεια του εγωισμού τους. Η νέα πειραματική προσέγγιση του έργου έγινε με όρους πιντερικούς και με τους ήρωες να συντονίζονται με τους καθημερινούς ήρωες της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας που καταδικάζει τα πρόσωπα να δρουν και να ζουν ουσιαστικά μόνα.

Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Φούρνος το 2011 σε σκηνοθεσία Νίκου Σακαλίδη.

περισσότερα

εκείνος που δέχεται χαστούκια

του Λεονίντ Αντρέγιεφ

Σε ένα μεγάλο τσίρκο, κάπου έξω από μία μεγαλούπολη, εμφανίζεται ένας μυστηριώδης άντρας, που ζητά μία θέση στο θίασο ενώ αρνείται να αποκαλύψει το πραγματικό του όνομα και την κοινωνική του θέση. Ελλείψει όμως οποιασδήποτε προϋπηρεσίας και ειδίκευσης, προτείνει και τελικά αναλαμβάνει ένα πρωτότυπο πόστο: θα ονομάζεται Εκείνος και θα είναι αυτός που δέχεται χαστούκια, μπροστά στο κοινό. Το νούμερο γνωρίζει τεράστια επιτυχία, παρόλο που κάθε φορά, στο τέλος, οι θεατές νιώθουν σαν να τα δέχτηκαν οι ίδιοι.

Στα παρασκήνια του τσίρκο, ένας παράξενος κύκλος χορευτών, ακροβατών, κλόουν, τζόκεϊ, θηριοδαμαστών, βαρώνων και λιονταριών κινούνται και διασταυρώνονται διαρκώς. Ο κόμης Μαντσίνι, η Κονσουέλα, βασίλισσα του ταγκό πάνω στα άλογα, η θηριοδαμάστρια Ζινίδα, ο βαρώνος Ρενιάρ, ο πρίγκηψ Πανιατόφσκι, ο χορευτής Μπεζανό, ο κλόουν Τζάκσον, ο Τίλι και ο Πόλι, ο παλαιστής Τόμας. Ανάμεσά τους ο Εκείνος, ένας ζωντανός «φιλόσοφος», βλέπει τον κόσμο και τη ζωή μέσα από μια σκοπιά σχεδόν μεταφυσική και κινείται σε πορεία αντίθετη. Αυτό όμως θα προκαλέσει μία επικίνδυνη αλυσιδωτή αντίδραση: ο καθένας θ’ αποκαλύψει τις βαθύτερες προθέσεις και επιθυμίες του, όμως Εκείνος στο τέλος θα ορίσει το πεπρωμένο επεμβαίνοντας με τρόπο μοιραίο στις ζωές των άλλων και στη δική του.

Πρόκειται για το τελευταίο θεατρικό έργο του L. Andreyev που έγραψε το 1915 και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του συμβολικού και εξπρεσσιονιστικού ύφους του συγγραφέα. Το έργο είχε μεγάλη απήχηση στην εποχή του, μια ανάσα πριν την ρωσική επανάσταση, σε τέτοιο βαθμό ώστε μόλις το 1916 έγινε η κινηματογραφική μεταφορά του στη Ρωσία και το 1924 στις ΗΠΑ από την MGM Studios (He who gets slapped, με τους Lon Chaney, Norma Shearer και John Gilbert).

Η παράσταση ανέβηκε στην Τεχνόπολις το 2011 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη.

περισσότερα